Para chamarte de madrugada,
recitarte poemas ao oído,
cantar contigo estribeillos de Extremoduro.
Esquecernos do mundo,
ti e mais eu,
como facemos cada tarde,
que arde o sol
ao ritmo das nosas linguas.
Para dicirte "bótote de menos",
para erguernos xuntos,
facer o amor ao luscofusco
e conservar o amor feito
ata
o amencer.
Para bañarme nas túas bágoas,
contarte as miñas mañás,
verme sorrir,
verte sorrir.
Para falar en plural,
escoitarnos rir,
escoitarnos xemer,
suspirar,
escoitarnos cantar.
Escoitar o ruído
do noso vivir.
Para querernos
enteiros,
para esquecer o meu olor
tendo o teu
nas miñas sabanas.
Para durmir
e espertar
e botarnos de menos
como fago incluso
cando estás preto.
Para desentoar calquera canción,
que fale de amor
e creamos escrita para nós.
suor e saliva,
escuridade e calor.
vida,
insomnio,
teu.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Y tú, ¿opinas lo mismo que yo? ¿estás en desacuerdo?¿tienes un blog que quieres que visite? ¿te gusta, te disgusta? ¡Comenta y haz brillar mi sonrisa!